Misschien herken je dit: het idee dat je MOET schrijven. En dan bedoel ik niet moeten vanuit een drijfveer of een behoefte, maar vanuit het gevoel dat je anders tekortschiet. Je MOET schrijven omdat je anders geen knip voor de neus waard bent, omdat je anders een loser bent, omdat je anders geen schrijver bent. […]
Auteur: Ton Rozeman
Schrijver en docent creative writing. Publiceerde verhalenbundels (longlist Ako en Libris) en het handboek 'Korte Verhalen Schrijven'. Zijn meest recente bundel is 'Wat ik van liefde weet'.
Een discussie die hoog kan oplaaien, zowel in de les als op internetfora: moet je wel of niet een schema maken van je verhaal voordat je gaat schrijven? het DNA van je verhaal Straks krijg je mijn antwoord op deze vraag. Maar eerst dit: of je wel of niet een schema moet maken is voor […]
Voorbeeld uit mijn eigen schrijfpraktijk. Ik liep tegen een probleem aan, of althans, tegen iets waarvan ik dacht dat het een probleem vóór mij en ván mij was. Maar het bleek anders te zitten dan ik dacht. Hieronder vertel ik hoe het me uiteindelijk lukte buiten de box te denken.
In de vorige post over het juiste ritme kun je wijze woorden lezen van Charles D’Ambrosio. Ze zetten me aan het denken over het belang van ritme voor mijn eigen werk, en dan vooral voor de roman waar ik momenteel aan schrijf: Een meisje nog. Het ritme is daarvoor erg belangrijk; de meeste fragmenten […]
Interview over Korte Verhalen Schrijven
In Schrijven Magazine nummer 4 staat een interview naar aanleiding van het kersverse boek Korte Verhalen Schrijven. Ook vind je in het magazine een uitgebreide voorpublicatie van het boek. Het interview kun je hieronder lezen. Voor de voorpublicatie kun je terecht in het Magazine zelf. Info over het boek Korte Verhalen Schrijven vind je bijvoorbeeld […]
De mini-workshop Korte Verhalen Schrijven die ik vanmiddag op Manuscripta mocht verzorgen, was een groot succes wat betreft het enthousiasme en het aantal deelnemers. Minder succesvol was dat er maar zestig mensen in de zaal konden en er veel meer voor de deur stonden. Voor al diegenen die er niet bij konden zijn, en ook voor […]
Je kent vast deze drie pijlers van het schrijven van proza: personage, conflict, perspectief. En je weet ook wel dat het personage de interesse van de lezer moet hebben, dat het conflict het verhaal spanning moet geven en dat het perspectief juist moet zijn. De vraag is alleen: hoe krijg je dat allemaal tegelijk voor […]
Iedereen kijkt door een gekleurde bril. Daardoor scheppen we ons eigen subjectieve beeld van de wereld om ons heen. Scheppen, creëren. Anaïs Nin zei het al: “We zien de wereld niet zoals hij is, we zien de wereld zoals wij zijn.”
Als schrijvers wisten we het al: goede ideeën komen vaak als we niet aan het schrijven zijn. Onder de douche, tijdens de afwas, als we in bed liggen – floep daar is ‘ie: de ingeving. Livia Blackburne (neurowetenschapper en schrijver) onderscheidt twee gebieden in onze hersenen die hierbij van belang zijn. Met die wetenschap kunnen we ons voordeel doen.
Doe je voordeel met de 3 verschillende perspectieven in je verhaal. Alle drie de perspectieven kennen hun eigen wetmatigheden, en minstens net zo belangrijk: ook hun eigen mogelijkheden.
Waarom we ploeteren
Ik wilde het hebben over geploeter. Ik ploeter namelijk veel. Ik kan daar negatief over doen, over dat geploeter, maar dan is het dubbel geploeter. Ga maar na: ten eerste ploeter ik, en ten tweede neem ik mezelf dat kwalijk. Hoewel ik er niet naar streef om het ploeteren in ere te houden (liever niet […]
Misschien herken je dit: dat je als schrijver het idee hebt dat je iets onmogelijks moet doen. Je wilt jezelf overtreffen, anderen overtreffen, geen gestuntel, niet weer in diezelfde valkuil trappen. Je wilt een meesterwerk schrijven.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.